هزینه فیلم و عکس عروسی - امروزه مانند قدیم نیست که عروس و داماد در حیاط خانه و بین فک و فامیل عکس های یادگاری بیندازند و همین بشود یادگار آنها از شب عروسی. دیگر از آن عکس های دسته جمعی و خانوادگی خبری نیست.

کسب و کار: آخر تابستان است و زوج های جوان در جنب و جوش برای آماده کردن سور وسات عروسی. خریدها انجام شده و تاریخ ها مشخص شده اند. از لباس عروس گرفته تا تالار عروسی اما هنوز یک گام دیگر مانده است. آنچه از یک مراسم ازدواج در ذهن همه می ماند، فیلم و عکس این مراسم است. هیچ کس هم حاضر نیست این لحظه های به یادماندنی را از دست بدهد، حالا به هر قیمتی که باشد. امروزه مانند قدیم نیست که عروس و داماد در حیاط خانه و بین فک و فامیل عکس های یادگاری بیندازند و همین بشود یادگار آنها از شب عروسی. دیگر از آن عکس های دسته جمعی و خانوادگی خبری نیست.
بسیاری از عروس و دامادها معتقدند آنچه که از عروسی باقی میماند، عکس و فیلم است. شام و پذیرایی فراموش می شود، گرانترین لباس عروسهم از یاد می رود، ولی فقط عکس و فیلم است که خاطره می شود، پس برای آن باید بهترین ها را انتخاب کرد. از همین طرز تفکر بسیاری از عکاسان و فیلمبرداران با ارائه شیوه های به اصطلاح جدید، عروس و داماد را به پرداخت هزینه های میلیونی عکس و فیلم عروسی ترغیب می کنند. قیمت های بالا معمولا در قسمت های شمالی شهر مرسوم است اما در مناطق غربی نیز با قیمت های نجومی مواجه شدیم. یک آتلیه در خیابان اشرفی اصفهانی که شهرت زیادی هم دارد، قیمت هایش از فرمانیه هم بالاتر بود. یعنی برای یک آلبوم 30 در 60 ده برگی، 700 هزار تومان می گیرد.

پکیج های پرهزینه
وارد یک آتلیه عکاسی که می شوید اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند، عکس های روی در و دیوار آتلیه است. در این مکان ها معمولا بهترین کارهای خود را قرار می دهند تا توجه مشتری را جلب کنند. شما را دعوت می کنند که پشت یک کامپیوتر بنشینید ونمونه های آنها را ببینید. این روزها در همه آتلیه ها حرف از پکیج است. قیمت هر پکیج بسته به تعداد دوربین فیلمبرداری، تعداد برگ آلبومی انتخابی شما، اتومبیل، دسته گل، تعداد عکس هایی که سر عقد، درون باغ، کنار ماشین آتلیه و سایز عکس ها متفاوت است و معمولا از یک میلیون و 200 هزار تومان شروع می شود و در بعضی از آتلیه ها تا 10 میلیون هم می رسد. یعنی برای اینکه چند سالی دیگر عکسی از بهترین مراسم زندگی تان داشته باشید، باید میلیونی خرج کنید.
هر چند در این سال ها آمار ازدواج چندان دلچسب نیست اما با این هزینه های میلیونی باز هم هر آتلیه ای به اصطلاح بار خود را می بندد و برای عکاسی و فیلمبرداری یک مراسم 2 الی 3 ساعته بین 2 تا 10 میلیون پول می گیرد که کسب و کار نان و آبدار و پرسودی محسوب می شود. البته همه این شرایط کاملا عادی محسوب می شود. جالب است که بعضی آتلیه ها خدمات عجیب و غریبی ارائه می دهند. از فیلمبرداری در صحراهای کشورهای همسایه تا پرواز عروس و داماد با هلیکوپتر که همین هزینه های فیلمبرداری و عکس یک مراسم را از مرز 30 میلیون هم عبور می دهد. صاحب یکی از آتلیه ها این هزینه ها را کاملا طبیعی می داند ومعتقد است وقتی یک نفر توانایی مالی دارد، باید برای این همه تفاوت خرج کند.

اندازه های پرهزینه
عکس های شما ممکن است پرتره یا همان اسپورت باشد. همچنین برای یک عکس بزرگ دو نفره در مقیاس 100 در 70 روی شاسی برای نصب روی دیوار خانه باید بین 160 هزار تا 250 هزار تومان هزینه کنید. برای چند عکس 30 در 40 یا 30 در 100 رویشاسی برای اتاق خواب یا برای یادگاری دادن به پدر و مادر باید بین 50 تا 100 هزار تومان بپردازید. قیمت یک آلبوم 30 در 60 ده برگی حداقل 500 هزار تومان است.

از آلبوم دستی تا آلبوم ماشینی
عکس هایی که شما می گیرید معمولا خام به حساب می آیند ودر آتلیه با تکنیک های فتوشاپ روتوش می شوند و به لحاظ روشنایی ورنگ و تناسب تنظیم می شوند. عکاسان آتلیه ها با تکنیک های عکاسی، بازی با لنز و فضا و نور، فیگورهای مختلف، آرایش سوژه ها، عکس های مدلینگ که گاهی با نمونه های روز دنیا نیز برابری می کند، چهره ای متفاوت و به یادماندنی از عروس و داماد می سازند. همچنین آلبوم هایی که این روزها مد شده، شامل 10 برگ 30 در 60 است که مانند مجله های مد، عکس عروس و داماد را در صفحات آلبوم چاپ می کنند. همیشه جنس دست ساز حس خوشایندی در مشتری ایجاد می کند.
به نظر می رسد بعضی از آتلیه ها با علم به این قضیه سراغ آلبوم های دست ساز رفته اند تا هزینه بیشتری نیز از این بابت دریافت کنند. یکی از آتلیه های حوالی میدان ونک آلبوم های دست ساز دارد که قیمت هر آلبوم دستی 500 هزار تومان است و برای آلبوم ماشینی باید 300 هزار تومان بپردازید. مدیر این آتلیه می گوید ما ست مخصوص آتلیه خودمان را داریم که همین امر موجب می شود هزینه های بیشتری نسبت به دیگران دریافت کنیم.

از ورودیه تا خروجیه
اما همه آتلیه ها امکانات یکسانی ندارند. بعضی از آنها تهیه اتومبیل عروس و اتومبیل همراهان را که حامل عکاس و فیلمبردار است، خودشان برعهده دارند و هزینه آن را باید عروس و داماد بپردازند که معمولا بین 100 تا 150 هزار تومان برای مراسم شب عروسی است و اتومبیل محافظ عروس و داماد که هزینه جداگانه دارد. همچنین یکی از آتلیه های واقع در شمال شهر در منوی خود ورودیه هم دارد. ورودیه از 000/700 تومان شروع می شود که شامل 20 عکس 16 در 21 و پرینت کومچک از تمامی عکس ها به عنوان هدیه است. بعضی از آتلیه ها فروشگاه لباس هم دارند و عروس و داماد می توانند برای عکاسی، دو دست لباس از آن امانت بگیرند.

چاپ و طراحی جداگانه
در هر آتلیه چند پکیج با قیمت های متفاوت وجود دارد. قیمت ها را تعداد دوربین، تعداد عکس ها و نوع عکس هایی که گرفته می شود، تعیین می کند. در هر آتلیه ای با رنج قیمت های معمولی مانند نمونه های زیر مواجه می شوید. این قیمت ها از 700 هزار شروع می شودو گاهی تا 8 میلیون هم می رسد. پکیج 750 هزار تومانی که شامل، فیلمبرداری با یک دوربین، استدی کم، عکاسی باغ یا اسپورت، عکس آتلیه، عکاسی مراسم، لیت مهمانها که 15 عدد است، یک قطعه عکس 70 در 50 با شاسی 16 میل و هدیه آتلیه که شامل فایل کوچک عکس های انتخاب شده است.
پکیج 2/150/000 تومانی که شامل فیلمبرداری دو دوربین، کرین یا پروجیب، استدی کم، ویدیو پروجکشن 5 دقیقه ای، عکس اسپورت، عکس باغ، عکس آتلیه، عکاسی مراسم، دو عدد کلیپ، لیت میهمان ها که 20 عدد است، داو قطعه عکس 70 در 50 با شاسی 16 میل برای والدین، یک قطعه عکس 70 در 100 با شاسی 16 میل برای مجلس و هدیه آتلیه که فایل کوچک عکس های انتخاب شده است.
پکیج 3/950/000 تومانی که شامل فیلمبرداری سه دوربین، کربن یا پروجیب، استدی کم، ویدیو پروجکشن 5 دقیقه ای، عکس اسپورت، عکس باغ، عکس آتلیه، عکاسی مراسم، سه عدد کلیپ، لیت مهمان ها که 20 عدد است، دو قطعه عکس 70 در 50 با شاسی 16 میل برای والدین، یک قطعه عکس 70 در 50 با شاسی 16 میل از عکس های اسپورت، یک قطعه عکس 70 در 1000 با شاسی 16 میل برای مجلس و هدیه آتلیه که فایل کوچک عکس های انتخاب شده است. مسئولان آتلیه ها قیمت این پکیج ها را کاملا معمولی می دانند و به زبان بی زبانی می گویند نرخ همین است.

دلیل كیفیت بالای عسل طبیعی آن است كه به طور كامل حاصل عصاره شهد گل‌های طبیعی و فرآوری زنبور بوده است.

عسل مصنوعی كیفیتی بسیار كمتر دارد، زیرا یا با كمك زنبور ساخته شده، یا كاملا بدون كمك زنبور كه در این صورت فقط حاصل فعالیت و فرآوری بشر است. هر دو روش اخیر در دسته عسل‌های تقلبی جامی‌گیرد.

در عسل‌های تقلبی فرآوری شده با كمك زنبور معمولا آب و شكر به تغذیه زنبورها افزوده می‌شود و واضح است كه چنین تغذیه‌ای صددرصد حاصل شهد گل‌ها نیست.

عسل‌های تقلبی فرآورده شده بدون دخالت زنبور نیز از مواد گلوكزی مثل شربت قند یا مواد نشاسته‌ای، یا شیره میوه‌هایی همچون خرما و توت یا تركیبی بین آنها به دست می‌آید بنابراین، هر چه عصاره شهد گل‌های طبیعی و فعالیت طبیعی زنبور در تهیه عسل كمتر یا هیچ باشد، عسل به دست آمده مصنوعی‌تر و صنعتی‌تر بوده، خاصیت عسل طبیعی را نداشته و تقلبی محسوب می‌شود.

برای عموم مردم، شناخت عسل طبیعی از تقلبی بسیار سخت است اما با عمل به برخی موارد پی‌آمده می‌توان به صورتی مطمئن‌تر اقدام به خرید عسل طبیعی كرد:

از فروشگاه‌ها یا افراد و زنبورداران معتبر و مطمئن خرید كنید.

عسل را به طور عمودی درون لیوانی از آب بریزید، در صورتی كه ته آن جمع شد و در آب حل نشد، كیفیت طبیعی عسل در حد مطلوب است. هر چه سرعت حل شدن عسل در آب بیشتر باشد، خلوص آن كمتر، و در نتیجه غیرطبیعی‌تر است.

شیشه عسل را برگردانید و به سرعت بالا یا پایین رفتن حباب‌های درون عسل دقت كنید. هر چه كندتر حركت كند، بهتر است.

مقدار كش‌آمدن عسل نیز تا حدودی در تشخیص عسل طبیعی از نیمه طبیعی و صنعتی مؤثر است. عسل طبیعی به دلیل داشتن رطوبت كمتر، روان‌شدگی كمتری دارد.

عسل طبیعی، شیرینی، مزه، طعم و بوی مشخصی دارد. شیرینی عسل طبیعی برخلاف نوع مصنوعی هیچ شباهتی به مزه شكر و قند ندارد و به محض برداشتن درپوش آن، بو و رایحه مطبوع آن به مشام می‌رسد.

اغلب خانم ها به طور مرتب روی گاز را تمیز می کنند اما به تمیزی میله های آهنی روی گاز توجه چندانی نمی کنند. این میله ها به مرور زمان جرم می گیرد. تمیز کردن میله ها کاری سخت نیست و با استفاده از روشی که در زیر آمده ، می توان کار را آسان تر کرد.

ابتدا از سرد شدن میله ها مطمئن شوید، سپس از روی گاز بردارید.

میله ها را در طشت بزرگی حاوی آب قرار دهید به گونه ای که آب روی آن را کاملا بپوشاند.

به آب، یک چهارم پیمانه آمونیاک اضافه کنید و بگذارید حداقل ۳ساعت خیس بخورند.

سپس آن ها را از آب دربیاورید و با آب ولرم کفی بشویید، سپس با آب ولرم آبکشی و خشک کنید و دوباره روی گاز قرار دهید.

سبزی‌های اضافی را برای مصارف بعدی سریع و راحت با ماکروفر خشک کنید.

موارد مورد نیاز:

*ماکروفر

*سبزی تازه

*دستمال کاغذی

*شیشه، ظرف در‌دار یا کیسه زیپ‌دار برای نگه‌داری سبزی

1- اگر سبزی‌ها را خود در خانه پرورش می‌دهید، بهتر است صبح زود بعد از خشک شدن شبنم و قبل از آن که گرمای خورشید عطر و طعم سبزی را بیرون بکشد، اقدام به چیدن سبزی کنید.

2- سبزی‌ها را خوب شسته و بگذارید آب آن داخل آبکش برود.

3- در مرحله بعد، آن را حداقل یک ساعت روی یک حوله کاغذی بگذارید تا در هوای آزاد خشک شود.

4- دو لایه دستمال کاغذی ضخیم روی سینی ماکروفر پهن کنید. سبزی را به صورت لایه نازک روی آن بگذارید. با دو لایه دیگر دستمال کاغذی روی سبزی‌ را بپوشانید.

5- ماکروفر را دو دقیقه روی حرات زیاد قرار دهید. به سبزی‌ها نگاه کنید تا گرمای دستگاه و روغن گیاه باعث اشتعال نشود. بعد از دو دقیقه میزان خشک شدن سبزی‌ها را چک کنید. در صورتی که خوب خشک شده باشد، بین دو انگشت خرد می‌شود. در غیر اینصورت، سبزی‌ها را داخل دستگاه جابه‌جا کنید و 30 ثانیه دیگر حرارت دهید.

6- سبزی را از ماکروفر بیرون آورید. بگذارید روی دستمال کاغذی روی اپن خنک شود. سپس داخل ظرف مناسب بریزید.

• هرگز بیش از زمان لازم سبزی را حرارت ندهید چون بر روی طعم آن اثر منفی می‌گذارد.

• تا زمان استفاده، آن‌ها را خرد نکنید چون باعث کم شدن عطر آن می‌شود.

• سبزی را در جای تاریک و خنک نگه‌داری کنید.

• سبزی‌ها را هنگام خشک کردن، بی‌توجه داخل ماکروفر رها نکنید. چرا که در اثر گرمای زیاد مشتعل و باعث آتش‌سوزی می‌شوند.

• در صورت مشاهده تعریق روی شیشه یا ظرف نگه‌داری سبزی، آن را سریع دور بریزید. چرا که سبزی خوب خشک نشده است و خطر بوتولیسم به دلیل عدم نگه‌داری صحیح وجود دارد.

بی‌توجهی به نکات بهداشتی در مراحل آماده‌سازی این گروه غذایی ارزشمند، می‌تواند زمینه‌ای باشد برای تبدیل آن به یک ماده غذایی زیان‌بار که حداقل می‌تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود.

همیشه متخصصان تغذیه مصرف سبزیجات را توصیه می‌کنند اما بی‌توجهی به نکات بهداشتی در مراحل آماده‌سازی این گروه غذایی ارزشمند، می‌تواند زمینه‌ای باشد برای تبدیل آن به یک ماده غذایی زیان‌بار که حداقل می‌تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. بنابراین روش شست‌‌وشوی آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بهترین روش شست‌‌وشوی سبزیجات، همان روش ۴ مرحله‌ای است که وزارت بهداشت توصیه می‌کند.

مرحله اول شامل پاک‌سازی اولیه می‌شود. پاک‌سازی اولیه یعنی اینکه تمام برگ‌های زرد، چوب‌ها و گل‌و‌لای احتمالی از سبزی جدا شوند. در این مرحله اگر لازم بود، حتی باید یک آب سطحی هم روی سبزیجات گرفته شود.

مرحله دوم، انگل‌زدایی است که توصیه می‌شود در یک ظرف آب، به ازای هر لیتر آن، بین ۲ تا ۴ قطره مایع ظرفشویی بریزید. این کار باعث می‌شود که تخم و کیست انگل‌ها لیز و لزج شود و به سطح آب بیاید. در این مرحله از شست‌وشو، شما باید آب روی سبزی را به آرامی تخلیه و سپس سبزی‌تان را از درون ظرف خارج کنید.

مرحله سوم، میکروب‌زدایی است که باید دوباره سبزی‌تان را درون یک ظرف پر از آب غوطه‌ور کنید و مقداری از محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی پرکلرین را که در بازار وجود دارند،‌ داخل آب سبزی بریزید. مقدار ماده ضدعفونی‌کننده‌ای هم که داخل آب می‌ریزید باید بر حسب دستور روی کالا باشد.

مرحله چهارم یا مرحله نهایی هم، آب‌کشی ساده است تا اثر مواد شیمیایی که داخل آب سبزی ریخته‌اید، کاملا از بین برود.

این دستورالعمل خاص وزارت بهداشت است که فکر می‌کنم فقط برای کشور خودمان تنظیم شده! شاید برایتان جالب و حتی باورنکردنی باشد اگر بگویم وقتی نگاه به سایت وزارت بهداشت کشور کانادا کردم تا ببینم که بهترین روش‌ شست‌وشوی سبزیجات در این کشور چیست، دیدم که نوشته: «سبزیجات را بعد از خرید فقط با آب بشویید و هرگز با افزودن مواد ضدعفونی‌کننده یا مایع ظرفشویی، اجازه ورود انواع مواد شیمیایی را به درون بافت این خوراکی ندهید!»

 
متاسفانه، آبیاری سبزی‌ها در کشور ما با فاضلاب و کودهای انسانی سبب شده که چنین دستورالعمل پیچیده‌ای برای شستن آن وجود داشته باشد؛ وگرنه، چه کسی است که نداند افزودن مواد شیمیایی به خوراکی‌ها، ارزش غذایی آنها را پایین می‌آورد؟ بنابراین به نکات بهداشتی که برای آماده‌سازی سبزیجات به آنها اشاره شد، همواره دقت کنید تا سلامت‌تان تهدید نشود؛ هرچند که ارزش تغذیه‌ای آنها قطعا دستخوش تغییراتی خواهد شد.

به دو طریق می توان کمپوت درست کرد.
1- میوه مورد نظر و آب و کمی شکر را در قابلمه ریخته مستقیماً روی حرارت می گذاریم تا یکی دو جوش بزند و بعداز روی حرارت بر می داریم که این نوع کمپوت مانده گاری ندارد نهایتاً چند روزی بیشتر در یخچال نمی ماند.

2- روش دوم کمپوتهایی که درست می کنیم اگر کاملاً شرایط درست کردن کمپوت را رعایت کنیم مانده گاری بالایی دارد شاید بتوان چندسالی نگه داشت. برای اینکه کمپوت خوبی درست کنیم میوه هایی که انتخاب می کنیم نباید له باشد زدگی نداشته باشد و کاملاً سالم و مرغوب باشد و آنها را خوب شسته و خشک می کنیم و داخل شیشه های در فلزی استریل شده می ریزیم تا بالای شیشه پر شود و در یک قابلمه آب می ریزیم و می گذاریم روی حرارت تا بجوش آید و از روی حرارت برداشته و شکر کم کم به آن اضافه می کنیم تا به مرحله اشباع برسد یعنی شکر دیگر در آب حل نشود.وقتی که کاملاً سرد شد روی میوه های داخل شیشه می ریزیم تا لب به لب شودو در شیشه ا ی را می گذاریم و شیشه ها را داخل یک قابلمه می چینیم و آب سرد می ریزیم تا 2 سانت به در آن مانده و روی حرارت می گذرایم و زمانیکه آب درون قابلمه به نقطه جوش برسد برای آن وقت می گیریم و بعد از گذشت زمان لازم از روی حرارت برداشته و یکی یکی در شیشه ها را مجدداً سفت کرده سرد که شد در کمد گذاشته یا کابینت و هر وقت که نیاز بود استفاده می کنیم. اگر تمام نکات رعایت شود و در شییشه هوا نکشد با این روش بهترین کمپوت را درست می کنیم و این عمل هم به اقتصاد خانواده کمک می کند و هم به سلامت بودن خانواده چون مواد شیمیایی و ضدکپک و غیره در آن بکار نمی رود.

توت فرنگی : میوه هایی مثل توت فرنگی زمان پخت آن از زمان جوش آمدن آب 5 دقیقه کافی است. توت فرنگی کافی است که دم آن را بگیریم.

گیلاس : میوه هایی مثل گیلاس و آلبالو هسته آن را در نمی آوریم و زمان آماده سازی آن از زمان جوش آمدن آب 10 دقیقه کافی است.

زردآلو : میوه هایی مثل زردآلو، هلو، شلیل را هسته آن را در می آوریم و پوست هلو را هم می گیریم و زمان پخت آن از زمان جوش آمدن

آب 15 دقیقه کافی است.

سیب : میوه هایی مثل سیب و گلابی پوست و دانه آن را جدا کرده و زمان آماده سازی از زمان جوش آمدن آب 20 دقیقه کافی است. (البتهسیب و گلابی را تکه تکه می کنیم.)

جاروبرقی یکی از پرمصرف‌ترین وسایل یک خانه به مرور زمان بوی نامطبوع و کپک مانندی به خود می‌گیرد و کارایی آن کم می‌شود.

برای تمیز کردن و ایجاد رایحه خوش به:

آب، پارچه، چاقو یا قیچی، صابون ملایم و مواد معطر نیاز دارید.

** وسایل جانبی جاروبرقی از قبیل لوله و اتصالات آن را با یک ماده ضدعفونی‌کننده ملایم و ضد بو بشویید. بهتر است برای این کار از وان حمام استفاده کنید.

** پرز، مو و چیزهای چسبیده به غلطک جاروبرقی را با چاقو یا قیچی تمیز کنید.

** کیسه جاروبرقی و فیلتر آن را بیرون آورید.

 ** داخل جاروبرقی را با یک پارچه مرطوب تمیز و گردوغبار و کثیفی‌ها را پاک کنید. در صورتی که داخل جاروبرقی بوی کپک می‌دهد، چند روز آن را باز بگذارید یا از صابون معطر برای تمیز کردن آن استفاده کنید.

**پاکت جاروبرقی را دور بیندازید و فیلتر را بشویید. برای شستن صحیح فیلتر دستور‌العمل دستگاه را مطالعه کنید. معمولا فیلتر را داخل آب گرم و صابون ملایم خیس می‌کنند سپس در هوای آزاد می‌گذارند تا خشک شود.

** از بوگیر مناسب و آماده استفاده کنید. این بوگیرها به صورت کیسه‌ای یا عطر مانند در بازار موجودند.

همچنین می‌توانید از مواد معطر خانگی برای از بین بردن بوی کپک و ایجاد رایحه‌ای خوش استفاده کنید. سوزن کاج، چند قطره عطر، ورق خشک کن، دارچین، میخک، صابون‌های معطر یا دانه‌های عطری مخصوص حمام را داخل کیسه یا قوطی گذاشته، داخل جاروبرقی قرار دهید.

** تمام وسایل جانبی جاروبرقی از قبیل لوله، شلنگ و اتصالات را بعد از خشک شدن در جای خود قرار دهید. کیسه و فیلتر جاروبرقی را عوض کنید

بی‌توجهی به نکات بهداشتی در مراحل آماده‌سازی این گروه غذایی ارزشمند، می‌تواند زمینه‌ای باشد برای تبدیل آن به یک ماده غذایی زیان‌بار که حداقل می‌تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود.

همیشه متخصصان تغذیه مصرف سبزیجات را توصیه می‌کنند اما بی‌توجهی به نکات بهداشتی در مراحل آماده‌سازی این گروه غذایی ارزشمند، می‌تواند زمینه‌ای باشد برای تبدیل آن به یک ماده غذایی زیان‌بار که حداقل می‌تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. بنابراین روش شست‌‌وشوی آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بهترین روش شست‌‌وشوی سبزیجات، همان روش ۴ مرحله‌ای است که وزارت بهداشت توصیه می‌کند.

مرحله اول شامل پاک‌سازی اولیه می‌شود. پاک‌سازی اولیه یعنی اینکه تمام برگ‌های زرد، چوب‌ها و گل‌و‌لای احتمالی از سبزی جدا شوند. در این مرحله اگر لازم بود، حتی باید یک آب سطحی هم روی سبزیجات گرفته شود.

مرحله دوم، انگل‌زدایی است که توصیه می‌شود در یک ظرف آب، به ازای هر لیتر آن، بین ۲ تا ۴ قطره مایع ظرفشویی بریزید. این کار باعث می‌شود که تخم و کیست انگل‌ها لیز و لزج شود و به سطح آب بیاید. در این مرحله از شست‌وشو، شما باید آب روی سبزی را به آرامی تخلیه و سپس سبزی‌تان را از درون ظرف خارج کنید.

مرحله سوم، میکروب‌زدایی است که باید دوباره سبزی‌تان را درون یک ظرف پر از آب غوطه‌ور کنید و مقداری از محلول‌های ضدعفونی‌کننده حاوی پرکلرین را که در بازار وجود دارند،‌ داخل آب سبزی بریزید. مقدار ماده ضدعفونی‌کننده‌ای هم که داخل آب می‌ریزید باید بر حسب دستور روی کالا باشد.

مرحله چهارم یا مرحله نهایی هم، آب‌کشی ساده است تا اثر مواد شیمیایی که داخل آب سبزی ریخته‌اید، کاملا از بین برود.

این دستورالعمل خاص وزارت بهداشت است که فکر می‌کنم فقط برای کشور خودمان تنظیم شده! شاید برایتان جالب و حتی باورنکردنی باشد اگر بگویم وقتی نگاه به سایت وزارت بهداشت کشور کانادا کردم تا ببینم که بهترین روش‌ شست‌وشوی سبزیجات در این کشور چیست، دیدم که نوشته: «سبزیجات را بعد از خرید فقط با آب بشویید و هرگز با افزودن مواد ضدعفونی‌کننده یا مایع ظرفشویی، اجازه ورود انواع مواد شیمیایی را به درون بافت این خوراکی ندهید!»

 
متاسفانه، آبیاری سبزی‌ها در کشور ما با فاضلاب و کودهای انسانی سبب شده که چنین دستورالعمل پیچیده‌ای برای شستن آن وجود داشته باشد؛ وگرنه، چه کسی است که نداند افزودن مواد شیمیایی به خوراکی‌ها، ارزش غذایی آنها را پایین می‌آورد؟ بنابراین به نکات بهداشتی که برای آماده‌سازی سبزیجات به آنها اشاره شد، همواره دقت کنید تا سلامت‌تان تهدید نشود؛ هرچند که ارزش تغذیه‌ای آنها قطعا دستخوش تغییراتی خواهد شد.

درباره فریزر نیز مانند بسیاری موارد دیگر تصورات اشتباهی وجود دارد که به برخی نکات برای رفع این اشتباه ها اشاره می کنیم.
 
1 - همه سبزیجات برای فریز کردن مناسب نیستند ؛
سبزیجات نرم و لطیفی مانند کاهو هنگامی که فریز شوند خراب شده و خواص غذایی خود را از دست می دهند.

2 - سس های کرمی نیز داخل فریزر به اصطلاح بریده شده و غیرقابل استفاده می شوند.

3 - قهوه هم نباید در فریزر گذاشته شود؛ به ویژه قهوه تیره.

4 -  یکی دیگر از مواد غذایی که نباید در فریزر نگهداری شود تخم مرغ است.

5 - غذاها نباید برای مدت نامحدود داخل فریزر نگهداری شوند؛ به ویژه انواع سوپ، غذاهای آب پز، گوشت پخته، غذاهای استیکی و سرانجام برشته شده ها.

6 -  فریز کردن، تمام باکتری ها را نمی کشد
غذاهای فریز شده باکتری ها را غیرفعال می کند اما آنها را از بین نمی برد. این سخن به معنی آن است که اگر غذای آلوده داخل فریزر قرار بگیرد، به همان میزان مضر خواهد بود و باکتری های آن فقط غیرفعال می شوند. با گرم کردن دوباره آن، باکتری ها فعال شده و غذای شما سالم نخواهد بود.

7-  اگر گوشتی که طبخ نشده بارها بیرون از فریزر قرار بگیرد و یخ آن باز شود خاصیت خود را به کلی از دست می دهد. بهترین راه برای نگهداری گوشت این است که آن را تازه مصرف کنید.

8 -  فریزر بهترین جا برای نگهداری طولانی مدت غذا نیست.

9 -  دما در فریزر نیز هر زمان که در آن باز و بسته می شود تغییر می کند. ممکن است غذا یخ زده باقی بماند اما روند فریز شدن آن کند پیش برود و کریستال های یخی یا به اصطلاح برفک نیز داخل فریزر ایجاد شود، بنابراین تا می توانید درهای فریزر را فقط در مواقع لزوم باز کنید.

انگلیسی‌ها می‌گویند 3 بار اسباب‌کشی کردن به اندازه یک آتش‌سوزی به شما ضرر می رساند. اسباب‌کشی آنقدر کار سختی است که حتی تصور آن ممکن است شما را به وحشت بیندازد، اما از آن گریزی نیست. اسباب‌کشی‌ها در فصل تابستان رایج‌تر است.

 به‌خصوص در شهریورماه که به دلیل نزدیک شدن به شروع مدارس، بازار تعویض خانه خیلی گرم می‌شود. اگر بدانید چطور اسباب‌کشی و کی شروع به جمع‌آوری وسایل کنید، می‌توانید این کار سخت را برای خودتان راحت‌تر کنید. این مطلب به شما کمک خواهد کرد.

اندازه جعبه‌ها را درست انتخاب کنید
معمولا برای اسباب‌کشی باید از چند روز قبل به سوپر محله سفارش کارتن دهید. او برای شما کارتن کنار می‌گذارد. سوپرماركت‌هایی هم هستند که می‌توانید از آنها کارتن بخرید. بهتر است وسایل سنگین مثل کتاب را در کارتن‌های کوچک و وسایل سبک مثل پتو، بالش و لحاف را در کارتن‌های بزرگ بگذارید. با این روش حمل و نقل کارتن‌ها برایتان آسان‌تر خواهر بود و به‌علاوه با قرار دادن وسایل سنگین در کارتن‌های بزرگ استحکام کارتن کم می‌شود و ممکن است پاره شود.

قوانین چیدمان درون جعبه را رعایت کنید
بهتر است در هر کارتن آیتم‌های سنگین‌تر را در پایین جعبه و سبک‌تر ها را در بالا بچینید. با این کار تعادل کارتن‌ها به‌خصوص کارتن‌های با ارتفاع بیشتر، بهتر حفظ می‌شود. زمانی كه کارتن‌ها را در کامیون می‌گذارید ، دقت کنید کارتن‌های سنگین‌تر را پایین بگذارید تا فشار وسایل شما را له نکند.

جای خالی باقی نگذارید
سعی کنید در جعبه‌ها جای خالی باقی نماند. البته خالی ماندن بخش‌هایی از جعبه‌ها اجتناب‌ناپذیر است. برای پر کردن آنها می‌توانید از حوله، دستمال‌های آشپزخانه یا در نهایت روزنامه مچاله شده استفاده کنید. جعبه‌ای که بخش‌های خالی دارد، نامتعادل بوده و ممکن است له شود و وسایل درون آن آسیب ببیند.

به ترتیب بسته‌بندی کنید
اگر وسایل اتاق‌های مختلف در هم باشند، برای چیدن وسایل به مشکل خواهید خورد.وسایل هر اتاق باید در کارتن‌های جداگانه‌ای باشند و بهتر است روی کارتن‌ها با دقت بنویسید در جعبه چه وسایلی گذاشته‌اید. با این روش می‌توانید وقتی به مقصد رسیدید، کارتن‌های هر اتاق را در جای خود بگذارید و بعد به مرور و با آرامش شروع به چیدن آنها کنید. در غیر این صورت موقع بیرون آوردن وسایل با وسیله‌های زیادی که بیرون از کارتن‌ها ریخته‌شده‌اند مواجه خواهید شد که به نظر می‌رسد هیچ وقت مرتب نخواهند شد.

درست بچسبانید
بعد از پر کردن کارتن و قبل از جابه‌جا کردن آن باید کارتن‌ها را قفل کنید. قفل کردن کارتن به این شکل است که باید اول تکه بزرگ‌تر در کارتن را تا کنید. بعد در یک جهت بقیه تکه‌ها را روی هم تا کنید و در آخر سمت آزاد تکه اول را روی تکه چهارم قرار دهید. سپس از نوار چسب پهن استفاده کنید. بسته به اندازه کارتن نوار چسب را به شکل چهارخانه روی در کارتن بچسبانید. هر نوار را تا 15 سانتی‌متر از در به سمت پایین امتداد دهید تا باز نشود.

وسیله‌های گران‌قیمت را جداگانه بسته‌بندی کنید
ظروف چینی، کریستال‌ها، تابلوهای گران‌قیمت و... روش‌های بسته‌بندی خاصی دارند. برای بسته‌بندی شکستنی‌ها باید حتما دور آنها روزنامه یا محافظ‌های دیگر بگذارید و بعد از بسته‌بندی به كاركنان شرکتی که حمل و نقل را انجام می‌دهند، بگویید برای حمل این کارتن‌ها و جای آنها در کامیون، کارهای لازم را انجام دهند. معمولا این کارتن‌ها را روی کارتن‌های دیگر و در جای ثابتی قرار می‌دهند تا تکان نخورند.

وسیله‌های اصلی
وسایل بزرگ مثل پیانو، تلویزیون، یخچال ساید بای ساید و وسایل دیگر به روش‌های خاصی برای جابه‌جایی نیاز دارند که بهتر است آنها را به شرکت حمل و نقل بسپارید. وقتی دنبال شرکت می‌گردید بهتر است با دقت از آنها سؤال کنید برای بسته‌بندی این وسایل مبلغ جداگانه‌ای دریافت می‌کنند و امکانات خاصی در اختیارتان می‌گذارند یا نه. معمولا نرخ حمل یخچال ساید بای ساید و پیانو جداگانه حساب می‌شود.

کی شروع کنیم،کی تمام کنیم؟
برای اینکه بتوانید برنامه‌ریزی درستی برای اسباب‌کشی داشته باشید، می‌توانید طبق این برنامه عمل کنید:

2 ماه مانده
 مرتب کنید: در خانه بگردید و تصمیم بگیرید کدام وسیله را می‌خواهید نگه دارید و کدام را نمی‌خواهید. علاوه‌ بر این، فکر کنید کدام وسیله به بسته‌بندی خاص نیاز دارد. وسواس را در این مرحله کنار بگذارید.

 تحقیق کنید: درباره شرکت‌های حمل‌و‌نقل تحقیق کنید و یک برآورد قیمت داشته باشید. بهتر است از دوستان و آشنایان بپرسید. انتخاب یک شرکت مناسب در یکی، دو روز آخر ممکن نیست.

فهرست درست کنید: یک فهرست از تمام وسایلی که قرار است جابه‌جا کنید تهیه كرده تا چیزی از قلم نیفتد.

 مدارک را منظم کنید: سوابق تحصیلی مدرسه، سندها، شناسنامه‌ها، مدارک پزشکی و کل مدارک مهم خانواده را در یک کیف بگذارید تا در حمل و نقل آنها را گم نکنید.

یک ماه و نیم مانده
 وسایل لازم را سفارش دهید: شما برای اسباب‌کشی به تعدادی کارتن خالی در اندازه‌های مختلف نیاز دارید. هر گروه وسیله به کارتن خاصی نیاز دارد. می‌توانید آنها را از سوپرمارکت‌ها تهیه کنید. علاوه‌براین به طناب، چسب نواری پهن، تعدادی روزنامه و تکه پارچه برای پیچیدن دور شکستنی‌ها هم نیاز دارید.

 دور ریختنی‌ها را دور بریزید: مصرف چیزهایی که نمی‌خواهید جابه‌جا کنید را شروع کنید. مثلا شروع به مصرف غذاهای فریزر کنید و تا جایی که می‌توانید مواد غذایی جدید نخرید.

یک ماه مانده
 شرکت حمل‌و نقل را انتخاب کنید: تاریخ اسباب‌کشی را با آن شرکت چک کنید و روی هزینه به توافق برسید. اگر می‌توانید یک قرار داد ببندید.

 بسته‌بندی را شروع کنید: از وسایلی که کمتر از آنها استفاده می‌کنید شروع کنید. مثلا جعبه‌ابزار یا وسایل اسکی. روی هر بسته بنویسید در آن چه وسیله‌ای وجود دارد و آیا برای حمل آن توصیه خاصی لازم است یا نه.

 وسایل مهم را کنار بگذارید: وسایلی مثل طلا و جواهر و مدارک را باید خودتان حمل کنید. به هیچ وجه آنها را در کارتن‌ها بسته‌بندی نکنید.

 2 هفته مانده
 ماشین را تعمیر کنید: اگر از شهری به شهر دیگر اسباب‌کشی می‌کنید، لازم است ماشین را برای سرویس به تعمیرگاه ببرید تا در راه برای شما مشکلی پیش نیاید.

 پس بگیرید: اگر وسیله‌ای را به کسی امانت داده‌اید یا در بانک نزدیک چیزی را به امانت سپرده‌اید، آنها را تحویل بگیرید.

 یک هفته مانده
  جمع کردن را ادامه دهید: غیر از وسایل ضروری مثل یخچال، ظروف دم دستی و لباس‌هایی که می‌پوشید، تمام چیزهای دیگر را بسته‌بندی کنید. برای لباس‌ها می‌توانید از چمدان‌های خالی استفاده کنید.

 یک روز مانده
  قطعی کنید: با شرکت حمل‌وتقل تماس بگیرید و تاریخ را قطعا مشخص کنید.

 فریزر را از برق بکشید: در این روز دیگر لازم نیست چیزی در یخچال و فریزر شما باشد.

 جمع کردن نهایی: یک دست لباس برای پوشیدن در روز اسباب‌کشی کنار بگذارید و بقیه وسایل و ظروف را جمع کنید.

 همان روز
  مدیر باشید: مواظب کارگرها باشید تا کارتن‌هایی که مواظبت می‌خواهند درست جابه‌جا شوند.

 برای بار آخر: خانه خالی را کاملا بگردید. تمام کمدها و کابینت‌ها را باز کنید تا چیزی جا نماند.